Van Bar-sur-Aube naar Tournoël

De route van Bar-sur-Aube naar hotel La Châtellenie in Tournoël is 389,37 km lang.

Another day in the office outside. De route werd uiteindelijk 397 km lang. Een omleiding, en uiteraard wat gepruts van mijn kant, zorgden ervoor dat de route ietsje langer was. Maar dat was geen probleem.

De bandiet stond in de garage al grommend te wachten. Het was er aardig stoffig en meneer wilde al gauw weer vertrekken.

De 2e dag van de reis naar Spanje. Vandaag start je vanaf het hotel naar een hele bekende “waterplaats”, nl. Volvic.
Frankrijk is zo groot, maar ook zo mooi, er is in elke route wel minstens een speciaal gebied, wat het waard is om doorheen te rijden. Nu zijn dit het Parc National des Fôret en de Morvan (ook wel Bourgogne). Je vindt hier een oceaan van rust, kleine weggetjes die je een pad banen door de uitgestrekte bossen en heb ik al rust genoemd? Af en toe zijn deze weggetjes niet breder dan 1,5 auto, maar wat een heerlijkheid om te rijden.
In de inleiding is ook al wat geschreven over het ontbreken van een bar, café, restaurant. Veel jongeren trekken voor werk naar de grotere steden en agglomeraties en dat betekent dat veel horecazaken de kop niet meer boven water kunnen houden. Die enkele toerist, die dan bij toeval door hun dorp rijdt, is te weinig om open te blijven. In veel gevallen gaan dan planken voor de ramen en deuren. Jammer. Zorg er dan ook voor, dat je wat te drinken en eten bij je hebt voor je vertrekt. In het eerste gedeelte is nagenoeg niets te ontdekken wat nog open is (ja, als je door een grote stad wilt rijden…), na de lunch worden de keuzes wat ruimer. Er rest soms niets anders dan in de schaduw van wat bomen op een oud vervallen bankje te gaan zitten en te genieten van de dorpse aangelegenheden.
Dit geldt helaas ook voor het hotel waar de etappe oorspronkelijk eindigde. Het hotel, dat nu in deze reis staat, is niet gebaseerd op eigen ervaring.

Vanuit uit het hotel Pommes d’Or (ja, die is er nog wel degelijk), rijd je vanuit het overdekte hofje de weg op. Meteen na het verlaten van het dorpje, zie je de karakteristieke omgeving van dit gedeelte van Frankrijk: een glooiend landschap met veel akkerbouw en waardoor je enorme afstanden kunt bekijken. Hier zie je ook veelal de Franse manier van wegen aanleggen: 1 lange kaarsrechte lap asfalt. In de beboste omgeving, waar je over het algemeen rijdt, is dat gelukkig minder het geval.
Het rijden door de bossen is een heerlijkheid. Als elke keer al jouw zintuigen worden getrakteerd op weer wat nieuws (behalve benzinedampen uit de stad), dan weet je weer waarom je motor rijdt. De eerste pauze is, zoals aangekondigd, niet in een mondain café of bar, maar rustiek op de splitsing van een paar wegen op een bankje in de verkoelend werkende schaduw van wat bomen.
Na de pauze ben je ook alweer uit het grote bos en beland je weer in de glooiingen van Noord-/Midden Frankrijk.
Bijna ongemerkt rijd je de Morvan, wat bij de meeste beter bekend is als Bourgogne, binnen (Morvan ligt in de Bourgogne). Veel meertjes, kleine riviertjes, beekjes een heuvel tot 650 meter. Allemaal ingrediënten om er een flink bochtig parcours van te maken. En daarin word je zeker niet teleurgesteld. In dit gedeelte van de route rijg je de ene na de andere bocht aan elkaar. En net nadat je jouw avondeten achter een prikkeldraadversperring zag grazen, is het alweer tijd voor de lunch.

Na de lunch ben je tot ongeveer de eerstvolgende tankstop nog in de Morvan en is het sturen een lieve lust. Overigens zie je bij tankstations iets soortgelijks ontstaan, wat al eerder met horecagelegenheden gebeurt: het worden er steeds minder of er is een nijpend tekort aan benzine. Meestal zie je een verschuiving van de tankstations richting de grote supermarkten. Want daar is altijd wel iemand. Ach de benzine is prima, meestal iets goedkoper en je kunt meteen wat drinken inslaan.
De wegen blijven kronkelen en je merkt aan het uitzicht, dat je ook wat hoger zit. In feite klopt dit ook wel, want je rijdt richting de Puy de Dome. En nee, die ligt niet in de reisplannen, maar je scheert er wel bij langs en is zeker een optie voor een volgende reis.
Zoals gezegd, is het hotel een ander dan de oorspronkelijke reis eindigde. Evengoed zal ook dit hotel in Volvic (jawel, van het water) bevallen.

Proost!

Over auteur

Relatief laat (1995) met motorrijden begonnen, maar al snel werd duidelijk dat het een van de leukste hobbies is, die ik ooit heb uitgeoefend. Inmiddels (begin 2023) heb ik een slordige 350.000 kilometers op 2 wielen doorgebracht en ik hoop nog veel meer kilometers te kunnen maken.

Je kan misschien ook genieten van:

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Translate »