Na een dagje Harrachov, waar ik heerlijk kon uitrusten, werd ik vroeg in mijn slaap gestoord. 🎼”Zachtjes tikt de regen tegen het zolderraam…”, mooi liedje Rob, maar laat dat zachtjes maar achterwege. Conform de weersverwachting kwam de regen met bakken uit de hemel. Leuk? Nee… een ramp? Nee hoor, ook niet.
Douchen, ontbijten, tandjes poetsen en weer op pad. De regen stopte ook onderweg rond een uur of elf, de zon brak door en het begon lekker warm te worden. De kap kon weer maar beneden!
Ik kon merken, dat ik op hoogte was, ik had steeds een uitzicht van tientallen kilometers. Wat is dat Tsjechië toch mooi. Prachtige oude huizen, afgewisseld met leegstaande panden, zoals deze fabriek, alhoewel er nog wel iemand rondliep.
Voor diegene uit de regio Apeldoorn: ik heb in het hotel in Karlice onvervalste Champignons Dordogne gegeten. Dit was voor mij weer een reis terug in de tijd naar de Echoput.
Last but not least moet ik toch ook wel het balkon vermelden. Loeigroot en afgedekt, zodat ik lang buiten van de laatste zwoele Tsjechische nacht kon genieten.
De volgende dag was ik om 7 uur al wakker. Snel ontbijten en even na 8 zat ik alweer in de auto. Aangezien ik al om 2 uur ’s middags bij mijn geplande hotel was, heb ik besloten om de laatste 200 kilometer er ook maar aan vast te plakken.
Tsjechië, je was een waar genot en ik ga er vanuit, dat we elkaar nog eens zullen tegenkomen!













